پایگاه خبری تحلیلی ارزشی ها :
همزمان با فرا رسیدن نوروز 91 رسانه‌های غربی طرح دوستی ایران و اسرائیل را استارت زدند تا بتواند با تغییر گفتمان خود در فضای دیپلماتیک روند مناسبات رو به سود خود تغییر دهند.
یکی از موضوعاتی که در چند روز اخیر به ویژه همزمان با عید نوروز از سوی شبکه‌های خبری غرب مورد پیگیری قرار گرفت، بحث دوستی مردم ایران و اسرائیل بود.
نکته‌ای که در تمام خبرها به چشم می‌خورد ایجاد صفحه‌ای در فیس بوک به این نام بود تا ارتباط ایران با اسرائیل را در فضای مجازی استارت بزنند.
این موضوع در حالی همزمان از سوی کانالهای خبری و سایت‌های اینترنتی منتشر شد که رسانه‌هایی مانند بی بی سی، صدای آمریکا و شبکه‌های نیمه سیاسی فارسی زبان مانند من و تو تلاش کردند تا این اتفاق را یک ماجرای کاملا غیر قابل پیش بینی به نمایش بگذارند و به مخاطبان این گونه القا کنند که این حرکت از دست دولتها خارج بوده و در فضای بین مردم به وجود آمده است.
اما در برابر این ادعا که جای تردیدهای فراوان دارد مباحث زیادی مطرح شده که به آسانی نمی‌توان از کنار آنها عبور کرد و جالب آنکه بسیاری از شبکه‌های خبری غرب چه در فضای این شبکه‌ها و چه در فضای سایبر به هیچ کدام از این سوالات و مسائل مبهم پاسخی نداده اند.
در این بین شاید بتوان اولین موضوعی که در این باره به ذهن متبادر می شود، گستردگی و به راه افتادن یک باره این موضوع در عرصه رسانه ها دانست. موجی که تلاش داشت تا رژیم صهیونیستی را به عنوان یک کشور در کنار مردم ایران قرار دهد.
در واقع آنچه در مرحله اول به نظر می رسد همین مساله است که در پس این حرکت، نوعی مشروعیت بخشی به این رژیم وجود دارد که از قرار معلوم همزمان با بحث حمله اسرائیل به ایران مطرح گردید و این دو موضوع باعث شد که برخی از تحلیل گران خاورمیانه این ماجرا را در گام اول مشکوک فرض کنند.
چرا که کلیتی که تاکنون از این ماجرا با عنوان دوستی بین مردم دو کشور در رسانه های غربی منتشر شده به دنبال فضایی است تا به رژیم اشغالگر قدس مشروعیت بخشد.
به تعبیر دیگر می‌توان گفت که سیاسیون رژیم اشغالگر قدس تصمیم دارند تا با قرار دادن خود در کنار ملتی که به صورت بنیادین با آنها مشکل دارد هم در مرحله اول خود را دوباره به عنوان یک کشور مطرح کنند تا باز هم داعیه شناسایی «دوژرو» را داشته باشند و هم از طرف دیگر بحث مظلوم نمایی در برابر ایران را دوباره از سر گیرند.
دراین میان بحث دوم یعنی مظلوم نمایی در برابر ایران هم یکی از مباحث بسیار مهمی است که کارشناسان سیاسی ایران بر آن تاکید خاص دارند؛چرا که از یک سو دولتمردان اسرائیل دائما و بدون هیچ پشتوانه منطقی و عملی ایران را تهدید می‌کنند و از طرف دیگر اینگونه ژست‌های صلح طلبانه را در فضای مجازی و شبکه‌های خبری می‌گیرند. در این میان با توجه به رویکرد متناقض سوالی که مطرح می‌شود این بوده که چه چیزی در پس این تناقض نهفته است؟
برای پاسخ دادن به این سوال باید توجه داشت که افکار عمومی در چنین موضوعی بسیار مهم محسوب می شوند. چرا که از قرار معلوم سیاسیون اسرائیل تصمیم گرفته‌اند تا با مظلوم نمایی در برابر ایران فضا را به نفع خود تغییر دهند. یعنی به تعبیر دیگر مخاطب را تحت تاثیر خود قرار داده و حتی او را به موضع گیری کاذب علیه ایران وادار کنند.
نباید فراموش کرد که از نظر لابی‌های صهیونیستی مظلوم نمایی با ژست صلح طلبانه می‌تواند مکمل مظلوم نمایی امنیتی باشد که اسرائیل سالها در مورد ایران مطرح می‌کند و این کشور را خطری برای خود معرفی می کند. بر این اساس به نظر می‌رسد که اسرائیل تلاش دارد تا با در کنار هم قرار دادن هر دو این مسائل یعنی از یک طرف تهدید نشان دادن ایران برای موجودیت خود و نمایش این موضوع که خواهان صلح با ایران است افکار عمومی را فریب دهد و از این طریق افکار عمومی را در مقابل ایران بسیج کند.
